ေဇာ္ဂ်ီ / ယူနီကုဒ္္
Zawgyi ျဖင့္ဖတ္ပါ
★★★★★
” မ်က္ရည္ခိုင္မွဖတ္ပါ ”
________________
” နင့္မွာ ဘာေစာက္လုပ္ ရွိလို႔လဲ ့ ပိုက္ဆံေတြ
အရမ္းသုံးျဖဳန္း ေနရတာ ့ ”
” ဟာ ့ ့ အေမကလည္း ကြၽႏ္ုပ္ဆိုရင္ အၿမဲ
အေကာင္းမျမင္ဘူး ့ ”
” ဟဲ့ မသေကာင္ ငါ ေျပာတာ ဘာမွားလို႔လဲ
ေသခ်င္စိုးေလရဲ႕ ”
” အေမ သားကိုဘဲ ဆဲေနတာပဲ ့ ေတာ္ၿပီဗ်ာ ့
အေမ့ကို မႏွိပ္ေပးေတာ့ဘူး ”
” မႏွိပ္ေပးလည္း ေန ့ ႂကြႂကြ !!”
ဘူးသီးေၾကာ္ေရာင္းေသာ အေမက စိတ္တိုတိုျဖင့္
ေျပာလိုက္သည္ ။
~~~~
ေနာက္တစ္ေန႔မွ မိုး အရမ္းခ်ဳပ္လို႔ သားက အိမ္ျပန္မလာ
” ဘယ္ေတြ ေလွ်ာက္သြားေနတာလဲ မသိဘူး
ဒီေကာင္စုတ္ေလး ့ ”
မေအ က စိတ္ပူေနတာေပါ့ ။
ကို သံေခ်ာင္းက စာလာပို႔ သည္ ။
သံေခ်ာင္းဆိုတာ ဆိုက္ကားဆရာ ဦးေလးႀကီးပါ
” ဟဲ့ ျမဝင္း နင့္သားကငါ့ကို စာေပးသြားတယ္”
မိခင္က စာကို ကျပာကယာ ယူၿပီး ဖတ္လိုက္သည္
စာထဲမွာ ေရးထားတာေတြက
” အေမ သားကို ဆူဘဲဆူေနတယ္
ဆဲဘဲ ဆဲတယ္
သားကို ဆယ္တန္း မေအာင္လို႔ အျပစ္ဘဲ ျမင္တယ္
အေမ ေျပာသလိုမ်ိဳး ဆယ္တန္းေအာင္မွ
ပညာတတ္ ဘြဲ႕ရ ခ်မ္းသာမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
သား အေမ့ကို လက္ေတြ႕ျပမယ္
သားခ်မ္းသာလာမယ့္ တစ္ေန႔ အေမ့ ဆီျပန္လာမယ္”
စာကို ဖတ္ၿပီးသြားေတာ့
” သားေလးရယ္ ့ ေမေမ့ကို ထားသြားတာလားကြယ္ ့
မင္း အထင္ေတြ လြဲေနၿပီကြယ္ ”
ေျပာၿပီး ငုတ္တုတ္ထိုင္ခ်ကာ ငိုခ်လိုက္ပါေတာ့သည္ ။
ဆိုက္ကားဆရာ ကိုသံေခ်ာင္းက
” ဟဲ့ျမဝင္း ့ ဘာျဖစ္တာလဲ ့ ဘာျဖစ္တာလဲဟဲ့”
တရႈံ႕ရႈံ႕ တရႈိက္ရႈိက္ငိုယိုေနေသာ ျမဝင္းက
ငိုသံလႈိဏ္ေခါင္း ဝဲဝဲႀကီးျဖင့္
” ကို သံေခ်ာင္းရယ္ ့ ကြၽန္မ သားေလး
ကြၽန္မကို အထင္လြဲသြားၿပီ ့
သူ ကြၽန္မကို ထားသြားၿပီး ေငြကို သြားရွာေနတယ္
သူ အျမင္ေတြ မွားသြားၿပီ ”
” ေအ ့ ့ ဟုတႅား ”
” ဟုတ္တယ္ ရွင္ ့”
အသက္ ၁၄ ႏွစ္႐ြယ္ သူ႔သားကို
စိတ္ပူေနမိသည္ ။
***************
တစ္ရက္လည္း ျပန္မလာ ။
ႏွစ္ရက္လည္း ျပန္မလာ ။
တစ္ႏွစ္လည္း ျပန္မလာ ။
ႏွစ္ႏွစ္လည္း ျပန္မလာ ။
သုံးႏွစ္လည္း ျပန္မလာ ။
ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာမွ ျပန္လာသည္ ။
ဒါေတာင္ လမ္းမွာ ကိုသံေခ်ာင္းကို
မြတၼိလို႕ ပါ ။
” အန္ကယ္ ့ အန္ကယ္ က ဦးသံေခ်ာင္းမွတ္လား
” ကြၽန္ေတာ္ကို မမွတ္မိဘူးလား
ကြၽန္ေတာ္ပါ ေမာင္ေက်ာက္ခဲေလ
အေကာင္းစား ကားႀကီးကေန
ဆင္းလာေသာ ေမာင္ေက်ာက္ခဲပါလား
အံေၾသာ္ လွေပစြပါတကား ။
” ေဟ ့ မင္းက ေမာင္ေက်ာက္ခဲလား”
” အင္း ဟုတ္တယ္ ။
ကြၽန္ေတာ္က ေမာင္ေက်ာက္ခဲပါ ။
ဒါက ကြၽန္ေတာ္ အမ်ိဳးသမီး စုႏွင္း ”
” မဂၤလာပါ အန္ကယ္ ”
” ေအးေအး သမီး ”
” အန္ကယ့္ အန္ကယ္ အေမေကာ
အေမေကာ ဟင္ ။
ကြၽန္ေတာ္ အေမေကာဟင္”
” မင္း အေမလား ”
” အင္း ဟုတ္တယ္ေလ ့ ။
ကြၽန္ေတာ္ အေမ ဘူးသီေၾကာ္ မျမဝင္းေလ”
” ဘူးသီးေၾကာ္
မျမဝင္းရဲ႕ သားတဲ့ ဟယ္
ေအးဟယ္ အေတာ္ေလးကို ေျပာင္းသြား
တယ္ၾကည့္စမ္း ။
ဆယ္ႏွစ္ၾကာၿပီးမွ ကားေတြပါေတြႏွင့္
အေတာ္ေလး ခ်မ္းသာသြားတယ္ ။
သူယူတဲ့ မိန္းမက ခ်မ္းသာ တာကို ။” ဟု
ပတ္ဝန္းက်င္က ေျပာလို႔ေနသည္ ။
အေမေနေသာ တဲဓနိ ထရံကာ တဲစုတ္ေလး
ကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္
အရမ္းကို လြမ္းေမာစရာ အေငြ႕သက္ေလးေတြ
တဖ်င္းဖ်င္း ႐ိုက္ခတ္ေနသည္
အိမ္ဦးခန္းမွာ အေမ့ရဲ႕ ဓာတ္ပုံကို ခ်ိတ္ထားသည္
အေမေသတာ (၅) ႏွစ္ၾကာၿပီတဲ့ 😢
အေမက ကြၽန္ေတာ္ထြက္သြားၿပီ(၂)ႏွစ္ ၾကာမွာ
ေလ်ဖတၱယၱဲ့
ေအမ ေလ်ဖတၱဲ့ လူမမာ အနားမြာ
ဘယ္သဴမြ မ႐ြိဘူးတဲ့ 😢
သုံးႏွစ္ေလာက္ ေမေမဟာ ဆန႔္တငင္ငင္ နဲ႔
အိပ္ယာထဲမွာ ခ်ီးလူးလူး ေသးလူးလူး ျဖစ္ခဲ့ရတယ္
ဆိုက္ကားဆရာ ဦးသံေခ်ာင္းရဲ႕ သမီးေတြက
လာၿပီး ဝိုင္းလုပ္ေပးတယ္တဲ့
ေမေမက ကြၽန္ေတာ္ကို ေစာင့္ရင္း
မိုးသည္းညတစ္ညမမွာ အေအးမိၿပီး
ေလျဖတ္သြားတာတဲ့ ဗ်ာ ။😭
မ်က္ရည္ေတြ စီးက်ရင္း ဦးသံေခ်ာင္းက
ေျပာေနသည္ ။
ေမာင္ေက်ာက္ခဲလည္း မ်က္ရည္ေတြ
စီးက်ရင္း အေမ ဘူးသီးေၾကာ္ ျမဝင္းရဲ႕
ဓာတ္ပုံကို ၾကည့္ေနတယ္ ။
” မင္း အေမက မင္းကို သိပ္ခ်စ္ရွာတယ္ကြာ
မင္း အိမ္က ထြက္သြားၿပီးေတာ့ သူ႔ခမ်ာ
မစားႏိုင္ မေသာက္ႏိုင္ တမႈိင္မႈိင္ တေထြေထြ ႏွင့္ ။
ေစ်းလည္း မေရာင္းႏိုင္ ။ အိပ္လည္း မအိပ္ႏိုင္ ။
စားလည္း မစားႏိုင္ ။ သူ႔ခမ်ာ မွာ
အိမ္ေရွ႕ထရံကာ အေပါက္ဝမွာ မင္းျပန္လာမယ့္ အခ်ိန္ထိ
သူေစာင့္ေနခဲ့တာ ။ 😭
မင္းက သူ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သားကို ။” 😭
” ကြၽန္ေတာ္ မွားသြားၿပီဗ်ာ ့ ဦးသံေခ်ာင္းရာ
ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းမွားသြားၿပီဗ်ာ ။
ကြၽန္ေတာ္ အေမ့ကို မပစ္သြားသင့္ဘူး ။
အေဝးႀကီးမွာ ေငြသြားမရွာသင့္ဘူး ။
အေမ့ မွာ သားက ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ဘဲရွိတာ ။
ကြၽန္ေတာ္ ေမ့သြားခဲ့တယ္ ။
ကြၽန္ေတာ္ ကို အေမက မခ်စ္ဘူး ထင္ခဲ့တာ ။
အေမက အၿမဲတမ္း ဆဲဆိုေနခဲ့လို႔
ကြၽန္ေတာ္ကို မခ်စ္ဘူး ထင္ခဲ့တာ ဦးသံေခ်ာင္းရာ ။”
” မင္းထင္လို႔ပါကြာ ့
မင္း အေမက ေလျဖတ္သြားတာေတာင္
အိပ္ယာမွာ ဘုန္းဘုန္းလဲေနလည္း
အိမ္ေရွ႕လည္း ကိုဘဲ ၾကည့္ၿပီး သူမ်က္ရည္ က်ေနတာကြ
သူမင္းကို ေမွ်ာ္ေနတာ
ေနာက္ဆုံး ေနာက္ဆုံး သူထမင္းေတြ မစားႏိုင္ဘဲ
အသက္ထြက္ခါနီးခ်ိန္ထိေတာင္ မင္းကို ေမွ်ာ္ခဲ့တာပါကြာ ”
ေျပာေတာ့ ေက်ာက္ခဲ တစ္ေယာက္ သူ႔မွာပါလာခဲ့ေသာ
အေမ့ကို ကန္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ေငြသိန္းငါးရာအိတ္ႀကီးကို
သူၾကည့္လိုက္သည္ ။
အစက သူစိတ္ကူးထဲမွာ ကန္ေတာ့ရင္း ေတြ႕လားအေမ
သားေျပာသားပဲ ။
သား ေငြေတြ ရွာၿပီးအေမ့ ဆီျပန္လာမွာပါလို႔ ။
သား သိန္းငါးရာအခု ရလာၿပီ ။ 😭
အေမ အၿမဲတမ္း ေငြမရွာႏိုင္ဘူး ။
အသုံးျဖဳန္းႀကီးတဲ့ အေကာင္ ။ အေမ ဆဲတဲ့ အေကာင္က
အခု ေငြအမ်ားႀကီး ရွာလာႏိုင္ၿပီလို႔ သူႂကြားမလို႔
သူစိတ္ကူးလာတာ ။ အခုေတာ့ သူထင္တာနဲ႔
တစ္ျခားဆီ ျဖစ္ေနသည္ ။
ဦးေက်ာက္ခဲက စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကို ေပးသည္ ။
ဒါက မင္း အေမ ေလျဖတ္ေနရင္း အိပ္ယာမွာ ေရးသြား
ခဲ့ေသာ စာ ေမာင္ေက်ာက္ခဲ ။
သူမ်က္ရည္ကို ကျပာကယာ သုတ္ၿပီး ျဖည္ဖတ္ၾကည့္
လိုက္သည္ ။
ပညာမဲ့တစ္ေယာက္၏ လက္ေရးမို႔
သတ္ပုံက မေသသတ္လွပါ ။ ညစ္တီးညစ္ပတ္
စုတ္တီးစုတ္ညတ္ ျဖစ္ေနေသာ အေမ့လက္ေရးက
ဘာေတြေရးထားလဲဆိုရင္
” သားရယ္ ့ မင္း ျပန္မလာေသးဘူးလားကြယ္
မင္း ကို အသုံးျဖဳန္းႀကီးတယ္ ေျပာတာ မင္းစိတ္မဆိုးပါနဲ႔
မင္း လူဘဝမွာ ေငြမသုံးတတ္မွာစိုးလို႔ပါ ။
ေငြ၏ တန္ဖိုးကို မသိမွာစိုးလို႔ပါ ။
အေမက မင္းကို သုံးေစခ်င္တာေပါ့ကြယ္ ။
အေမ့ သားေလးဘဲ ။ အေမ ရွာတာ မင္းအတြက္ပဲေလ 😭
မင္းဒါေတြ နားမလည္ပါဘူး ။ မင္းတစ္ေန႔မိဘ
ေနရာေရာက္ရင္ နားလည္လိမ့္မယ္ ။
မင္းကို ဆဲတာကလည္း မင္းအျပစ္ျမင္ျခင္ျမင္မယ္ ။
မင္းအေမ ငါက ပညာမဲ့ တစ္ေယာက္ေလ
မဆိုမဆုံးမတတ္ဘူးကြယ္ ။
ဒါေပမယ့္ မင္းကို ေကာင္းေစခ်င္တယ္ ။
အေမမင္းကို လူေတာ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ သား ။
မင္းပညာတတ္ ဘြဲ႕ရေအာင္ အေမကိုယ္တိုင္
ဘူးသီးေၾကာ္ ေရာင္းၿပီး ေက်ာင္းထားေပးမယ္ သား ။
မင္း တကၠသိုလ္ေရာက္လို႔ ေက်ာင္းစာတက္ႏိုင္ေအာင္လည္း
အေမ ဘူးသီးေၾကာ္ေရာင္းမယ္ သား ။ 😭
မင္းမသိပါဘူးကြယ္ အေမ မင္း ေနာက္ကြယ္မွာ
ငပိရည္ႏွင့္ ထမင္းစားၿပီး
ဘူးသီးေၾကာ္ ကိုက္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ။ 😭
မင္းအတြက္ စုဗူးေလးမွာ ဖယ္ဖယ္ထားၿပီး
ေက်ာင္းစရိတ္ေတြ စုထားေပးတာေတြ ။
ေအေမတာင္အဝတၥားသစၼဝယၻဲ ။
မင္း ဒီႏွစ္ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ ေက်ာင္းဆက္တက္ဖို႔
အဝတ္စားသစ္ကို အေမခ်ဳပ္ထားခဲ့တယ္
မင္းဆယ္တန္းေအာင္မယ္လို႔ အေမထင္ခဲ့တာ ။
မင္း ဆယ္တန္း မေအာင္ေတာ့ အေမ စိတ္တိုတာေပါ့ကြယ္
အဲဒါေၾကာင့္ မင္းကို ေအာ္ၿပီး ဆဲခဲ့တာပါ ။
မင္းမို႔လို႔ကြယ္ အေမ့ကို ထားၿပီး ပစ္သြားရစ္တယ္ ။
အေမ့မွာေလ မင္းကို ေမွ်ာ္ေနရတာသိလား ။
အေမ မင္းေၾကာင့္ အေအးမိၿပီး ေလျဖတ္သြားၿပီကြယ္ ။
အေမ မွာ သားဆိုလို႔ မင္းဘဲရွိတာေလ။ 😭
မင္း ခ်မ္းသာတာ မခ်မ္းသာတာ အေမ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး
မလိုခ္ငၻဴး ။
အေမလိုခ်င္တာ မင္းရဲ႕ သိတတ္မူ ။
ေအမကိုၾကငၷာမူ ။
အေမကို ခ်စ္ပါတယ္ဆိုၿပီး ေထြးဖက္ထားမူေတြပါ ။ ” ဆိုတဲ့
စာေလးဘဲ ဖတ္ႏိုင္တယ္
ဆက္မဖတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ငိုတာမွ ရွိူက္ႀကီးတငင္ငင္ကို ငိုတာ
အသက္ငင္သြားေလာက္ေအာင္ ငိုယိုၿပီးငိုသံေတြျဖင့္
” ေမေမ ရယ္ သားမိုက္ကို ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ ။
ကြၽန္ေတာ္ မွားသြားၿပီဗ်ာ “ဆိုကာ
ေငြသိန္းငါးရာ အထုပ္ႀကီးကို ဇစ္ဖြင့္ၿပီး
အကုန္လုံး ယူကာ လႊင့္ပစ္ခ် လိုက္သည္ ။
” ဒီ ဘာမဟုတ္ ေစာက္သုံးမက်တဲ့ ေငြေတြႏွင့္အေမကို
ကြၽန္ေတာ္ လဲလိုက္မိၿပီ ။
မိန္းမ ကို ေစာက္သုံးမက်ဘူး ကြာ ။
ကိုကို ေမေမ့ကို ေငြေတြႏွင့္ လဲလိုက္မိၿပီ။ 😭
ကို တကယ္ ေစာက္သုံးမက်တာ ။
ေဟာ့ဒီ အသိဉာဏ္ မရွိတဲ့ ဦးေႏွာဏ္ ”
ကိုယ့္ေခါင္းကို ျပန္႐ိုက္ေနမိသည္ ။
” ေတာ္ပါေတာ့ ေမာင္ရယ္ ့ ေတာ္ပါေတာ့ ေနာ္”
” အေမ သနားပါတယ္ ။ အေမ ေလျဖတ္သြားတာေတာင္
ကို အနားမြာမ႐ြိခဲ့ဘူး ။
သူ သားတစ္ေယာက္လုံး မရွိခဲ့ဘူး ။
တကယ္ဆို ဒီေငြေတြက ဘာမွအေရးမပါဘူး
တကယ္တမ္း အေရးပါတာ ေမေမ ။
ေမေမကို ေမေမ့ကို ၾကင္ၾကင္နာနာ မေထြးပိုက္လိုက္ရဘူး ။
အဲဒီ ေစာက္သုံးမက်တဲ့ ေငြေတြက တကယ္တမ္းေတာ့
ဘာမြ အသံုးမဝငၻဴး ။
ေမေမရယ္ ကြၽန္ေတာ္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ ” ေျပာရင္း
အေမလို႔ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ငိုလိုက္မိပါေတာ့သည္။
Message . . . ” သင့္မိဘကို ထားၿပီး ရပ္ေဝးမွာ
ေငြသြားမရွာနဲ႔ အေမေသရင္ အဲဒီ
ေငြက အစားျပန္မဝယ္ေပးႏိုင္ဘူး**
#Credit
Unicode ဖြင့်ဖတ်ပါ
★★★★★
” မျက်ရည်ခိုင်မှဖတ်ပါ ”
________________
” နင့်မှာ ဘာစောက်လုပ် ရှိလို့လဲ ့ ပိုက်ဆံတွေ
အရမ်းသုံးဖြုန်း နေရတာ ့ ”
” ဟာ ့ ့ အမေကလည်း ကျွန်ုပ်ဆိုရင် အမြဲ
အကောင်းမမြင်ဘူး ့ ”
” ဟဲ့ မသကောင် ငါ ပြောတာ ဘာမှားလို့လဲ
သေချင်စိုးလေရဲ့ ”
” အမေ သားကိုဘဲ ဆဲနေတာပဲ ့ တော်ပြီဗျာ ့
အမေ့ကို မနှိပ်ပေးတော့ဘူး ”
” မနှိပ်ပေးလည်း နေ ့ ကြွကြွ !!”
ဘူးသီးကြော်ရောင်းသော အမေက စိတ်တိုတိုဖြင့်
ပြောလိုက်သည် ။
~~~~
နောက်တစ်နေ့မှ မိုး အရမ်းချုပ်လို့ သားက အိမ်ပြန်မလာ
” ဘယ်တွေ လျှောက်သွားနေတာလဲ မသိဘူး
ဒီကောင်စုတ်လေး ့ ”
မအေ က စိတ်ပူနေတာပေါ့ ။
ကို သံချောင်းက စာလာပို့ သည် ။
သံချောင်းဆိုတာ ဆိုက်ကားဆရာ ဦးလေးကြီးပါ
” ဟဲ့ မြဝင်း နင့်သားကငါ့ကို စာပေးသွားတယ်”
မိခင်က စာကို ကပြာကယာ ယူပြီး ဖတ်လိုက်သည်
စာထဲမှာ ရေးထားတာတွေက
” အမေ သားကို ဆူဘဲဆူနေတယ်
ဆဲဘဲ ဆဲတယ်
သားကို ဆယ်တန်း မအောင်လို့ အပြစ်ဘဲ မြင်တယ်
အမေ ပြောသလိုမျိုး ဆယ်တန်းအောင်မှ
ပညာတတ် ဘွဲ့ရ ချမ်းသာမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ
သား အမေ့ကို လက်တွေ့ပြမယ်
သားချမ်းသာလာမယ့် တစ်နေ့ အမေ့ ဆီပြန်လာမယ်”
စာကို ဖတ်ပြီးသွားတော့
” သားလေးရယ် ့ မေမေ့ကို ထားသွားတာလားကွယ် ့
မင်း အထင်တွေ လွဲနေပြီကွယ် ”
ပြောပြီး ငုတ်တုတ်ထိုင်ချကာ ငိုချလိုက်ပါတော့သည် ။
ဆိုက်ကားဆရာ ကိုသံချောင်းက
” ဟဲ့မြဝင်း ့ ဘာဖြစ်တာလဲ ့ ဘာဖြစ်တာလဲဟဲ့”
တရှုံ့ရှုံ့ တရှိုက်ရှိုက်ငိုယိုနေသော မြဝင်းက
ငိုသံလှိုဏ်ခေါင်း ဝဲဝဲကြီးဖြင့်
” ကို သံချောင်းရယ် ့ ကျွန်မ သားလေး
ကျွန်မကို အထင်လွဲသွားပြီ ့
သူ ကျွန်မကို ထားသွားပြီး ငွေကို သွားရှာနေတယ်
သူ အမြင်တွေ မှားသွားပြီ ”
” ေအ ့ ့ ဟုတ္လား ”
” ဟုတ်တယ် ရှင် ့”
အသက် ၁၄ နှစ်ရွယ် သူ့သားကို
စိတ်ပူနေမိသည် ။
***************
တစ်ရက်လည်း ပြန်မလာ ။
နှစ်ရက်လည်း ပြန်မလာ ။
တစ်နှစ်လည်း ပြန်မလာ ။
နှစ်နှစ်လည်း ပြန်မလာ ။
သုံးနှစ်လည်း ပြန်မလာ ။
ဆယ်နှစ်လောက် ကြာမှ ပြန်လာသည် ။
ဒါတောင် လမ်းမှာ ကိုသံချောင်းကို
မွတ္မိလို႕ ပါ ။
” အန်ကယ် ့ အန်ကယ် က ဦးသံချောင်းမှတ်လား
” ကျွန်တော်ကို မမှတ်မိဘူးလား
ကျွန်တော်ပါ မောင်ကျောက်ခဲလေ
အကောင်းစား ကားကြီးကနေ
ဆင်းလာသော မောင်ကျောက်ခဲပါလား
အံသြော် လှပေစွပါတကား ။
” ဟေ ့ မင်းက မောင်ကျောက်ခဲလား”
” အင်း ဟုတ်တယ် ။
ကျွန်တော်က မောင်ကျောက်ခဲပါ ။
ဒါက ကျွန်တော် အမျိုးသမီး စုနှင်း ”
” မင်္ဂလာပါ အန်ကယ် ”
” အေးအေး သမီး ”
” အန်ကယ့် အန်ကယ် အမေကော
အမေကော ဟင် ။
ကျွန်တော် အမေကောဟင်”
” မင်း အမေလား ”
” အင်း ဟုတ်တယ်လေ ့ ။
ကျွန်တော် အမေ ဘူးသီကြော် မမြဝင်းလေ”
” ဘူးသီးကြော်
မမြဝင်းရဲ့ သားတဲ့ ဟယ်
အေးဟယ် အတော်လေးကို ပြောင်းသွား
တယ်ကြည့်စမ်း ။
ဆယ်နှစ်ကြာပြီးမှ ကားတွေပါတွေနှင့်
အတော်လေး ချမ်းသာသွားတယ် ။
သူယူတဲ့ မိန်းမက ချမ်းသာ တာကို ။” ဟု
ပတ်ဝန်းကျင်က ပြောလို့နေသည် ။
အမေနေသော တဲဓနိ ထရံကာ တဲစုတ်လေး
ကို ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်
အရမ်းကို လွမ်းမောစရာ အငွေ့သက်လေးတွေ
တဖျင်းဖျင်း ရိုက်ခတ်နေသည်
အိမ်ဦးခန်းမှာ အမေ့ရဲ့ ဓာတ်ပုံကို ချိတ်ထားသည်
အမေသေတာ (၅) နှစ်ကြာပြီတဲ့ 😢
အမေက ကျွန်တော်ထွက်သွားပြီ(၂)နှစ် ကြာမှာ
ေလျဖတ္တယ္တဲ့
အေမ ေလျဖတ္တဲ့ လူမမာ အနားမွာ
ဘယ္သူမွ မရွိဘူးတဲ့ 😢
သုံးနှစ်လောက် မေမေဟာ ဆန့်တငင်ငင် နဲ့
အိပ်ယာထဲမှာ ချီးလူးလူး သေးလူးလူး ဖြစ်ခဲ့ရတယ်
ဆိုက်ကားဆရာ ဦးသံချောင်းရဲ့ သမီးတွေက
လာပြီး ဝိုင်းလုပ်ပေးတယ်တဲ့
မေမေက ကျွန်တော်ကို စောင့်ရင်း
မိုးသည်းညတစ်ညမမှာ အအေးမိပြီး
လေဖြတ်သွားတာတဲ့ ဗျာ ။😭
မျက်ရည်တွေ စီးကျရင်း ဦးသံချောင်းက
ပြောနေသည် ။
မောင်ကျောက်ခဲလည်း မျက်ရည်တွေ
စီးကျရင်း အမေ ဘူးသီးကြော် မြဝင်းရဲ့
ဓာတ်ပုံကို ကြည့်နေတယ် ။
” မင်း အမေက မင်းကို သိပ်ချစ်ရှာတယ်ကွာ
မင်း အိမ်က ထွက်သွားပြီးတော့ သူ့ခမျာ
မစားနိုင် မသောက်နိုင် တမှိုင်မှိုင် တထွေထွေ နှင့် ။
စျေးလည်း မရောင်းနိုင် ။ အိပ်လည်း မအိပ်နိုင် ။
စားလည်း မစားနိုင် ။ သူ့ခမျာ မှာ
အိမ်ရှေ့ထရံကာ အပေါက်ဝမှာ မင်းပြန်လာမယ့် အချိန်ထိ
သူစောင့်နေခဲ့တာ ။ 😭
မင်းက သူ့ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော သားကို ။” 😭
” ကျွန်တော် မှားသွားပြီဗျာ ့ ဦးသံချောင်းရာ
ကျွန်တော် အရမ်းမှားသွားပြီဗျာ ။
ကျွန်တော် အမေ့ကို မပစ်သွားသင့်ဘူး ။
အဝေးကြီးမှာ ငွေသွားမရှာသင့်ဘူး ။
အမေ့ မှာ သားက ကျွန်တော် တစ်ယောက်ဘဲရှိတာ ။
ကျွန်တော် မေ့သွားခဲ့တယ် ။
ကျွန်တော် ကို အမေက မချစ်ဘူး ထင်ခဲ့တာ ။
အမေက အမြဲတမ်း ဆဲဆိုနေခဲ့လို့
ကျွန်တော်ကို မချစ်ဘူး ထင်ခဲ့တာ ဦးသံချောင်းရာ ။”
” မင်းထင်လို့ပါကွာ ့
မင်း အမေက လေဖြတ်သွားတာတောင်
အိပ်ယာမှာ ဘုန်းဘုန်းလဲနေလည်း
အိမ်ရှေ့လည်း ကိုဘဲ ကြည့်ပြီး သူမျက်ရည် ကျနေတာကွ
သူမင်းကို မျှော်နေတာ
နောက်ဆုံး နောက်ဆုံး သူထမင်းတွေ မစားနိုင်ဘဲ
အသက်ထွက်ခါနီးချိန်ထိတောင် မင်းကို မျှော်ခဲ့တာပါကွာ ”
ပြောတော့ ကျောက်ခဲ တစ်ယောက် သူ့မှာပါလာခဲ့သော
အမေ့ကို ကန်တော့မယ်ဆိုတဲ့ ငွေသိန်းငါးရာအိတ်ကြီးကို
သူကြည့်လိုက်သည် ။
အစက သူစိတ်ကူးထဲမှာ ကန်တော့ရင်း တွေ့လားအမေ
သားပြောသားပဲ ။
သား ငွေတွေ ရှာပြီးအမေ့ ဆီပြန်လာမှာပါလို့ ။
သား သိန်းငါးရာအခု ရလာပြီ ။ 😭
အမေ အမြဲတမ်း ငွေမရှာနိုင်ဘူး ။
အသုံးဖြုန်းကြီးတဲ့ အကောင် ။ အမေ ဆဲတဲ့ အကောင်က
အခု ငွေအများကြီး ရှာလာနိုင်ပြီလို့ သူကြွားမလို့
သူစိတ်ကူးလာတာ ။ အခုတော့ သူထင်တာနဲ့
တစ်ခြားဆီ ဖြစ်နေသည် ။
ဦးကျောက်ခဲက စာရွက်တစ်ရွက်ကို ပေးသည် ။
ဒါက မင်း အမေ လေဖြတ်နေရင်း အိပ်ယာမှာ ရေးသွား
ခဲ့သော စာ မောင်ကျောက်ခဲ ။
သူမျက်ရည်ကို ကပြာကယာ သုတ်ပြီး ဖြည်ဖတ်ကြည့်
လိုက်သည် ။
ပညာမဲ့တစ်ယောက်၏ လက်ရေးမို့
သတ်ပုံက မသေသတ်လှပါ ။ ညစ်တီးညစ်ပတ်
စုတ်တီးစုတ်ညတ် ဖြစ်နေသော အမေ့လက်ရေးက
ဘာတွေရေးထားလဲဆိုရင်
” သားရယ် ့ မင်း ပြန်မလာသေးဘူးလားကွယ်
မင်း ကို အသုံးဖြုန်းကြီးတယ် ပြောတာ မင်းစိတ်မဆိုးပါနဲ့
မင်း လူဘဝမှာ ငွေမသုံးတတ်မှာစိုးလို့ပါ ။
ငွေ၏ တန်ဖိုးကို မသိမှာစိုးလို့ပါ ။
အမေက မင်းကို သုံးစေချင်တာပေါ့ကွယ် ။
အမေ့ သားလေးဘဲ ။ အမေ ရှာတာ မင်းအတွက်ပဲလေ 😭
မင်းဒါတွေ နားမလည်ပါဘူး ။ မင်းတစ်နေ့မိဘ
နေရာရောက်ရင် နားလည်လိမ့်မယ် ။
မင်းကို ဆဲတာကလည်း မင်းအပြစ်မြင်ခြင်မြင်မယ် ။
မင်းအမေ ငါက ပညာမဲ့ တစ်ယောက်လေ
မဆိုမဆုံးမတတ်ဘူးကွယ် ။
ဒါပေမယ့် မင်းကို ကောင်းစေချင်တယ် ။
အမေမင်းကို လူတော်တစ်ယောက် ဖြစ်စေချင်တယ် သား ။
မင်းပညာတတ် ဘွဲ့ရအောင် အမေကိုယ်တိုင်
ဘူးသီးကြော် ရောင်းပြီး ကျောင်းထားပေးမယ် သား ။
မင်း တက္ကသိုလ်ရောက်လို့ ကျောင်းစာတက်နိုင်အောင်လည်း
အမေ ဘူးသီးကြော်ရောင်းမယ် သား ။ 😭
မင်းမသိပါဘူးကွယ် အမေ မင်း နောက်ကွယ်မှာ
ငပိရည်နှင့် ထမင်းစားပြီး
ဘူးသီးကြော် ကိုက်နေရတဲ့ အကြောင်းတွေ ။ 😭
မင်းအတွက် စုဗူးလေးမှာ ဖယ်ဖယ်ထားပြီး
ကျောင်းစရိတ်တွေ စုထားပေးတာတွေ ။
အေမေတာင္အဝတ္စားသစ္မဝယ္ဘဲ ။
မင်း ဒီနှစ်ဆယ်တန်းအောင်ရင် ကျောင်းဆက်တက်ဖို့
အဝတ်စားသစ်ကို အမေချုပ်ထားခဲ့တယ်
မင်းဆယ်တန်းအောင်မယ်လို့ အမေထင်ခဲ့တာ ။
မင်း ဆယ်တန်း မအောင်တော့ အမေ စိတ်တိုတာပေါ့ကွယ်
အဲဒါကြောင့် မင်းကို အော်ပြီး ဆဲခဲ့တာပါ ။
မင်းမို့လို့ကွယ် အမေ့ကို ထားပြီး ပစ်သွားရစ်တယ် ။
အမေ့မှာလေ မင်းကို မျှော်နေရတာသိလား ။
အမေ မင်းကြောင့် အအေးမိပြီး လေဖြတ်သွားပြီကွယ် ။
အမေ မှာ သားဆိုလို့ မင်းဘဲရှိတာလေ။ 😭
မင်း ချမ်းသာတာ မချမ်းသာတာ အမေ ဂရုမစိုက်ဘူး
မလိုခ်င္ဘူး ။
အမေလိုချင်တာ မင်းရဲ့ သိတတ်မူ ။
အေမကိုၾကင္နာမူ ။
အမေကို ချစ်ပါတယ်ဆိုပြီး ထွေးဖက်ထားမူတွေပါ ။ ” ဆိုတဲ့
စာလေးဘဲ ဖတ်နိုင်တယ်
ဆက်မဖတ်နိုင်တော့ဘူး ငိုတာမှ ရှိူက်ကြီးတငင်ငင်ကို ငိုတာ
အသက်ငင်သွားလောက်အောင် ငိုယိုပြီးငိုသံတွေဖြင့်
” မေမေ ရယ် သားမိုက်ကို ခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့ ။
ကျွန်တော် မှားသွားပြီဗျာ “ဆိုကာ
ငွေသိန်းငါးရာ အထုပ်ကြီးကို ဇစ်ဖွင့်ပြီး
အကုန်လုံး ယူကာ လွှင့်ပစ်ချ လိုက်သည် ။
” ဒီ ဘာမဟုတ် စောက်သုံးမကျတဲ့ ငွေတွေနှင့်အမေကို
ကျွန်တော် လဲလိုက်မိပြီ ။
မိန်းမ ကို စောက်သုံးမကျဘူး ကွာ ။
ကိုကို မေမေ့ကို ငွေတွေနှင့် လဲလိုက်မိပြီ။ 😭
ကို တကယ် စောက်သုံးမကျတာ ။
ဟော့ဒီ အသိဉာဏ် မရှိတဲ့ ဦးနှောဏ် ”
ကိုယ့်ခေါင်းကို ပြန်ရိုက်နေမိသည် ။
” တော်ပါတော့ မောင်ရယ် ့ တော်ပါတော့ နော်”
” အမေ သနားပါတယ် ။ အမေ လေဖြတ်သွားတာတောင်
ကို အနားမွာမရွိခဲ့ဘူး ။
သူ သားတစ်ယောက်လုံး မရှိခဲ့ဘူး ။
တကယ်ဆို ဒီငွေတွေက ဘာမှအရေးမပါဘူး
တကယ်တမ်း အရေးပါတာ မေမေ ။
မေမေကို မေမေ့ကို ကြင်ကြင်နာနာ မထွေးပိုက်လိုက်ရဘူး ။
အဲဒီ စောက်သုံးမကျတဲ့ ငွေတွေက တကယ်တမ်းတော့
ဘာမွ အသံုးမဝင္ဘူး ။
မေမေရယ် ကျွန်တော်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ ” ပြောရင်း
အမေလို့ အကျယ်ကြီး အော်ငိုလိုက်မိပါတော့သည်။
Message . . . ” သင့်မိဘကို ထားပြီး ရပ်ဝေးမှာ
ငွေသွားမရှာနဲ့ အမေသေရင် အဲဒီ
ငွေက အစားပြန်မဝယ်ပေးနိုင်ဘူး**
#Credit
