Zawgyi
သူ႕ဘဝ က က်ပန္း ပန္းရံအလုပ္ သမား ဘဝကေနစၿပီး တျဖည္းျဖည္းနံ သံလ်ွက္ကိုင္ ပန္းရံဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္
အဲ့ကေနတဆင့္ၿပီးတဆင့္ ကန္ထ႐ိုက္လုပ္ငန္း႐ွင္ျဖစ္လာရာက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ .. အိမ္ျခံေျမ ကုမၼဏီမွာ႐ွယ္ရာေတြဝင္ရာက ..ခုဆို
အိမ္ျခံေျမ နဲ႔ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၼဏီ ပိုင္႐ွင္ျဖစ္လာခဲ့ တယ္
သူ႔ ကုမၼဏီ ဟာနာမည္ေတာ္ေတာ္ေလးရေန ၿပီး အဲ့ဒီအရာဟာ သူ႔စိတ္ေတြကိုေျပာင္းလဲ လာေစခဲ့ေတာ့တယ္သူ႔ရဲ႕ ပန္ရံ အလုပ္
သမားဘဝကတည္း ကႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူတူေပါင္းသင္း ေစာင့္ေလ်ွာက္လာခဲ့ေပးတဲ့ မယားဟာ ညိဳညိဳ ညႇက္ညႇက္ ပိန္ပိန္ ပါးပါး
ညိဳေခ်ာ ေလးကေန ခုဆို ဝဝတုတ္တုတ္ မဲမဲ တူးတူး ႀကီး ျဖစ္လာတယ္
အသားအေရ ေတြကလည္းႏုနယ္ေျပျပစ္ ရာကေနတေျဖးေျဖးၾကမ္းတမ္းခက္ေထာ္ ယံုမက တေန႔တျခား တြန္႔လိမ္ အေရးအေၾကာင္းထင္
လာခဲ့တယ္သူမ်ားမယားေခ်ာေခ်ာလွလွ ေတြနဲ႔ ယွဥ္ယင္ ပံုဆိုးပန္းဆိုးျဖစ္ေနတဲ့သူမယားကို တျဖည္းျဖည္း စ္ိတ္ကုန္လာ ညီးေငြ႔
လာခဲ့ေတာ့ တယ္
ဒါေပမဲ့ သူ႔မယားအေၾကာင္းေတြးမိတိုင္း အတိတ္တုန္းက အတူတူ ပင္ပန္းဆင္းရဲ ခဲ့တာေတြ ကိုလဲေမ့မရခဲ့ဘူးဒါေပမဲ့သူ႔အေနနဲ႔
သူမယားရဲ႔ ႐ုပ္ရည္နဲ႔ခႏၱာကိုယ္ကို သီးမခံႏိုင္တဲ့အဆံုး စံုတြဲ ဘဝကိုေတာ္ေလာက္ၿပီလို႔ စဥ္းစားတယ္
အမွန္ေတာ့ သူနဲ့ပေရာပရီ ျဖစ္ျပီး အေပးအယူ မွ်ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ကုမၼဏီ ကအတြင္းေရးမွႉးမေလး ကို သူသေဘာက် ေနခဲ့တာပါ
ဒါနဲ႔ သူ႔မိန္းမ နာမည္နဲ႔ ဘဏ္ စာအုပ္လုပ္ၿပီး သိန္း ၁၀၀၀ ထည့္ထားေပးတယ္ ၿပီးေတာ့ အိမ္တစ္လံုး လည္းဝယ္ထားေပး ၿပီး သူ႔မိန္းမ ကို
လံုေလာက္ျပည့္စံုေအာင္ေထာက္ပံ႔ေပးထားခဲ့တယ္
သူ႔အေနနဲ႔ တာဝန္မဲ့တဲ့သူမျဖစ္ခ်င္တဲ့အတြက္ မယားျဖစ္သူရဲ႕ အနာဂါတ္အတြက္ ကိုႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ေပးထားခဲ့တယ္ …သူ႔မယားကို
အခက္မေတြ႔ေစခ်င္ဘူး ဒီလိုမွမဟုတ္ယင္သူ႔စိတ္ ထဲေကာင္းမွာ လိပ္ျပာလံုမွာ မဟုတ္ဘူး
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ႔အစီ အစဥ္ေတြကို သူ႔မိန္းမကိုေျပာျပလိုက္တယ္ ..သူမ ဟာ သူ႔ရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို
ရို႐ိုက်ိဳးက်ိဳးနဲ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္နားေထာင္ေပးတယ္
သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေန႔ ေရာက္ေတာ့ သူ႔မိန္းမကို အိမ္ဂရမ္ နဲ႔စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြဘဏ္စာအုပ္ေတြကိုလြဲေပး ၿပီး နွစ္ ၂၀ ေက်ာ္လက္
တြဲလာတဲ့ ဘဝ ကိုအဆံုးသတ္လိုက္ၿပီးအလုပ္ရံုးခန္းဆီ ကို ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္ ………တမနက္လံုးသူ စိတ္ေတြ ဂဏွာမၿငိမ္
ဘူးေန႔လည္ ခင္းက်ေတာ့သူအိမ္ျပန္လာေတာ့ သူမိန္းမ လည္းထြက္သြားခဲ့ၿပီ
သူမ ဟာသူဝယ္ထားေပးတဲ့ အိမ္ေသာ့ နဲ႔အိမ္ဂရမ္ ေတြဘဏ္စာအုပ္ေတြကို သူ႔အိပ္ယာေဘးမွာခ်ထားေပးခဲ့တယ္အဲ့ေအာက္မွာ
သူမ ေရးထားတဲ့စာတစ္ေစာင္လည္း ႐ွိေနတယ္
ကြၽန္မျပန္ သြားၿပီ ..ေနာ္ အေမတို႔ ရြာကိုပဲျပန္မွာပါ.႐ွင့္႐ွာထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြအိမ္ေတြ ကြၽန္မ အတြက္မလိုအပ္လို႔ျပန္ထားခဲ့လိုက္တယ္
..အေမတို႔ဆီမွာ ကြၽန္မအတြက္အကုန္႐ွိတာပဲ
အဝတ္အစား ေတြ အိပ္ရာခင္းနဲ႔ ျခံဳေစာင္အထူေတြကြၽန္မေလ်ာ္ထားေပးခဲ့တယ္ အဝတ္ဘီ႐ို ရဲ႕ ေအာက္ဆံုးထပ္မွာထည့္႕ထားတယ္
ေအးတဲ့အခါ ယူျခံဳဖို႔မေမ့နဲ႔အုန္း
အဝတ္ေတြကို ခ်ိတ္နဲ႔ခ်ိတ္ထား ေပးတယ္ ရွင့္ ရဲ႕ ေျခအိပ္ေတြ နဲ႔ ခါးပတ္ေတြ က ဘီ႐ိုအလယ္ထပ္ မွာေနာ္ အတြင္းခံေတြ လဲေလ်ာ္
ထားၿပီး အဝတ္ဘီဒို ဘယ္ဖက္ကအံဆြဲထဲမွာ လိပ္ၿပီးစီထားတယ္ေနာ္
ကြၽန္မ မ႐ွိေတာ့ ေပမဲ့ ဆရာေပးထားတဲ့ အစာ အိမ္ေဆး ေတြ ေသာက္ဖို႔မေမ့နဲ႔အုန္း.
ေနာက္တစ္ခု ႐ွင္ကအိမ္ေသာ့ခဏခဏေမ့တတ္ က်ေပ်ာက္တတ္လို႔ကြၽန္မ ေသာ့အပိုေတြလုပ္ထားၿပီး ျခံေစာင့္ဦးေလးႀကီးအိမ္မွာအပ္
ထားေပးတယ္ေနာ္
မနက္အလုပ္သြားခါနီးရင္ အိပ္ရာေခါင္းရင္းက ျပတင္းေပါက္ ကိုပိတ္သြားဖို႔မေမ့နဲ႔အုန္း မိုးရြာ လို႔မိုးပက္ရင္ အိပ္ရာေတြစိုရြဲကုန္မယ္
ကြၽန္မ ႐ွင္ႀကိဳက္တဲ့ ဆိတ္သားေျခာက္ နဲ႔ဝက္သားေျခာက္ေနတစ္လွမ္း သားေတြ ၄, ၅ ပိသာေလာက္ လုပ္ထားၿပီး ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာ အိပ္
နဲ႔ထည့္ထားခဲ့တယ္ စားခ်င္တဲ့အခါဆီအိုးေလးတည္ၿပီးေက်ာ္စားလိုက္ယံုပဲ ၿပီးေတာ့ဟင္းခ်ိဳမုန္႔မပါ ပဲရြာကဆံုဆီသန္႔ေတြနဲ႔ ေၾကာ္
ထားတဲ့ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ပုလင္းေတြလဲ ေၾကာင္အိမ္ ဒုတိယအဆင့့္မွာ႐ွိတယ္
တင့္ေဆြ တို႔ နဲ႔ ဘီယာျမည္းမျပစ္ လိုက္နဲ႔အုန္း
သူမ ေရးထားတဲ့စာလံုးေတြ က ေၾကာင္ျခစ္ထားသလိုပဲ မညီမညာနဲ႔ လက္ေရးကလဲစုတ္ျပတ္သတ္ေနတာပဲ ဒါေပမဲ့စာလံုးတိုင္းဟာ
သူမရဲ႔ ျဖဴစင္တဲ့စိတ္ထားအမွန္ ေတြဆိုတာ သူခံစားမိ ေလတိုင္း ႏွလံုးသားထဲမွာတစစ္စစ္နဲ႔နာက်င္လာတယ္
သူ ေၾကာင္အိမ္ ထဲ ကဘာလေခ်ာင္ပုလင္းေတြထုုတ္ၾကည့္ၿပီး…သူသာမာန္ဆင္းရဲသားငမြဲေလး ဘဝ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္၂၀ကတုန္းက
သူ႔က္ိုဒီလို ပဲ ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ေတြ ေၾကာ္ေကြၽးခဲ့တုန္းက သူ ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏူးခဲ့ရဖူးတယ္အဲ့ဒီတုန္းက ဘဝတစ္ေလ်ွာက္လုံးမွာ သူမ
ကိုေပ်ာ္ရြင္ေအာင္ထားရ မယ္လို႔ သူ႔ကိုယ္ သူဂတိ ေပးခဲ့ဖူးတယ္
သူခ်က္ခ်င္းပဲ ကားေမာင္းထြက္ၿပီးသူ႔မိန္းမ ကိုလိုက္႐ွာတယ္ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကားဂိတ္မွာ သူ႔မိန္းမကို ေတြ႔တယ္ သူ႔တစ္
ကိုယ္လံုးလဲေခြၽးေတြရြဲနစ္ေနတာပဲ
သူ …မိန္းမကိုေဒါသနဲ႔လွမ္းေအာ္တယ္ ..နင္က ဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ ငါအခုအလုပ္ကျပန္လာတာ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းလာတာ
ထမင္းေတာင္မစားရေသးဘူးအိမ္႐ွင္မတာဝန္ဆိုတာ ဒီလိုပဲ လင္ကို ပစ္ထား ရသလား ? ငါနဲ႔ခုခ်က္ခ်င္းအိမ္ျပန္လိုက္ခဲ့ …
သူ႔ဇနီး လည္း မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာ ယင္း ထိုင္ရာကထၿပီးသူ႔ေနာက္ကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲလိုက္လာ ခဲ့ေတာ့တယ္ သူမ မ်က္
နာမွာလည္း မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ..ျပံဳးလာတယ္သူမ မသိတာက သူ႔ေ႐ွ႕က စိုက္စိုက္နဲ႔ေလ်ာက္ေနနဲ႔ သူေယာက္်ား ရဲ႕ပါးမွာမ်က္
ရည္ေတြစီးက်ေနတယ္ဆိုတာပါပဲ
ေစာေစာက ကားဂိတ္ကိုသူ ကားေမာင္းလာေတာ့လမ္းမွာတစ္လမ္းလံုးသူစိုးရိမ္လာတာ သူမကိုျပန္႐ွာ လို႔မေတြ႔ေတာ့မွာကိုပဲ
အရမ္းေၾကာက္ေနခဲ့တာပါသူဟာ သူ႔ကိုယ္သူႀကိမ္ဆဲမိတယ္ ဘာလိုအဲ့ေလာက္ေတာင္အသံုးမက်တာလဲ ဘာမဟုတ္တဲ့ တစ္ျခားမိန္းမ
လွတာေလးနဲ႔ပဲ သူ့ ကိုသိပ္ခ်စ္သိပ္ရိုေသျပီး သူနဲ႔အတူ ေအးအတူပူအမွ် ႏွစ္ေပါင္း၂၀ေက်ာ္ အပင္
ပန္းအဆင္းရဲအတူတူခံလာတဲ့မိန္းမကိုပစ္ပယ္ဖို႔စဥ္းစားမိရတာလဲ ေပါ့ တကယ္ဆို သူမ ဟာ သူ႕ဘဝရဲ႕ ခြဲခြာမရတဲ့ ဘဝအစိတ္
အပိုင္းတစ္ခုပါပဲ ဆိုတာသူနားလည္သြားပါၿပီ
ေပ်ာ္ရြင္မႈ႔ဆိုတာ ဘဏ္စာအုပ္ထဲက ေငြေၾကးပမာဏေပၚမွာမမူတည္ပါဘူး ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူရဲ႕အျပံဳးေပၚမွာတာမူတည္တာပါလြပ္လပ္
မႈ႔ဆိုတာ လူတိုင္းအတြက္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ကိုယ္ကသာေရြးခ်ယ္မလားဆိုတာ မူတည္သြားတာပါ
သင္သိရင္ ေအးခ်မ္းလိမ့္မယ္(Page)
Unicode
သူ့ဘဝ က ကျပန်း ပန်းရံအလုပ် သမား ဘဝကနေစပြီး တဖြည်းဖြည်းနံ သံလျှက်ကိုင် ပန်းရံဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့တယ်
အဲ့ကနေတဆင့်ပြီးတဆင့် ကန်ထရိုက်လုပ်ငန်းရှင်ဖြစ်လာရာက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ .. အိမ်ခြံမြေ ကုမ္မဏီမှာရှယ်ရာတွေဝင်ရာက
..ခုဆို အိမ်ခြံမြေ နဲ့ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္မဏီ ပိုင်ရှင်ဖြစ်လာခဲ့ တယ်
သူ့ ကုမ္မဏီ ဟာနာမည်တော်တော်လေးရနေ ပြီး အဲ့ဒီအရာဟာ သူ့စိတ်တွေကိုပြောင်းလဲ လာစေခဲ့တော့တယ်သူ့ရဲ့ ပန်ရံ
အလုပ်သမားဘဝကတည်း ကနှစ်ပေါင်းများစွာ အတူတူပေါင်းသင်း စောင့်လျှောက်လာခဲ့ပေးတဲ့ မယားဟာ ညိုညို ညှက်ညှက်
ပိန်ပိန် ပါးပါး ညိုချော လေးကနေ ခုဆို ဝဝတုတ်တုတ် မဲမဲ တူးတူး ကြီး ဖြစ်လာတယ်
အသားအရေ တွေကလည်းနုနယ်ပြေပြစ် ရာကနေတဖြေးဖြေးကြမ်းတမ်းခက်ထော် ယုံမက တနေ့တခြား တွန့်လိမ်
အရေးအကြောင်းထင်လာခဲ့တယ်သူများမယားချောချောလှလှ တွေနဲ့ ယှဉ်ယင် ပုံဆိုးပန်းဆိုးဖြစ်နေတဲ့သူမယားကို တဖြည်းဖြည်း
စိတ်ကုန်လာ ညီးငွေ့ လာခဲ့တော့ တယ်
ဒါပေမဲ့ သူ့မယားအကြောင်းတွေးမိတိုင်း အတိတ်တုန်းက အတူတူ ပင်ပန်းဆင်းရဲ ခဲ့တာတွေ ကိုလဲမေ့မရခဲ့ဘူးဒါပေမဲ့သူ့အနေနဲ့
သူမယားရဲ့ ရုပ်ရည်နဲ့ခန္တာကိုယ်ကို သီးမခံနိုင်တဲ့အဆုံး စုံတွဲ ဘဝကိုတော်လောက်ပြီလို့ စဉ်းစားတယ်
အမှန်တော့ သူနဲ့ပရောပရီ ဖြစ်ပြီး အပေးအယူ မျှနေတဲ့ သူ့ရဲ့ကုမ္မဏီ ကအတွင်းရေးမှှူးမလေး ကို သူသဘောကျ နေခဲ့တာပါ
ဒါနဲ့ သူ့မိန်းမ နာမည်နဲ့ ဘဏ် စာအုပ်လုပ်ပြီး သိန်း ၁၀၀၀ ထည့်ထားပေးတယ် ပြီးတော့ အိမ်တစ်လုံး လည်းဝယ်ထားပေး ပြီး သူ့မိန်းမ
ကို လုံလောက်ပြည့်စုံအောင်ထောက်ပံ့ပေးထားခဲ့တယ်
သူ့အနေနဲ့ တာဝန်မဲ့တဲ့သူမဖြစ်ချင်တဲ့အတွက် မယားဖြစ်သူရဲ့ အနာဂါတ်အတွက် ကိုကြိုတင်ပြင်ဆင် ပေးထားခဲ့တယ် …သူ့မယားကို
အခက်မတွေ့စေချင်ဘူး ဒီလိုမှမဟုတ်ယင်သူ့စိတ် ထဲကောင်းမှာ လိပ်ပြာလုံမှာ မဟုတ်ဘူး
နောက်ဆုံးတော့ သူ့အစီ အစဉ်တွေကို သူ့မိန်းမကိုပြောပြလိုက်တယ် ..သူမ ဟာ သူ့ရဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ တောင်းဆိုချက်တွေကို
ရိုရိုကျိုးကျိုးနဲ့ ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နားထောင်ပေးတယ်
သတ်မှတ်ထားတဲ့ နေ့ ရောက်တော့ သူ့မိန်းမကို အိမ်ဂရမ် နဲ့စာချုပ်စာတမ်းတွေဘဏ်စာအုပ်တွေကိုလွဲပေး ပြီး နှစ် ၂၀
ကျော်လက်တွဲလာတဲ့ ဘဝ ကိုအဆုံးသတ်လိုက်ပြီးအလုပ်ရုံးခန်းဆီ ကို ထွက်လာခဲ့တော့တယ် ………တမနက်လုံးသူ စိတ်တွေ
ဂဏှာမငြိမ်ဘူးနေ့လည် ခင်းကျတော့သူအိမ်ပြန်လာတော့ သူမိန်းမ လည်းထွက်သွားခဲ့ပြီ
သူမ ဟာသူဝယ်ထားပေးတဲ့ အိမ်သော့ နဲ့အိမ်ဂရမ် တွေဘဏ်စာအုပ်တွေကို သူ့အိပ်ယာဘေးမှာချထားပေးခဲ့တယ်အဲ့အောက်မှာ
သူမ ရေးထားတဲ့စာတစ်စောင်လည်း ရှိနေတယ်
ကျွန်မပြန် သွားပြီ ..နော် အမေတို့ ရွာကိုပဲပြန်မှာပါ.ရှင့်ရှာထားတဲ့ ပိုက်ဆံတွေအိမ်တွေ ကျွန်မ
အတွက်မလိုအပ်လို့ပြန်ထားခဲ့လိုက်တယ် ..အမေတို့ဆီမှာ ကျွန်မအတွက်အကုန်ရှိတာပဲ
အဝတ်အစား တွေ အိပ်ရာခင်းနဲ့ ခြုံစောင်အထူတွေကျွန်မလျော်ထားပေးခဲ့တယ် အဝတ်ဘီရို ရဲ့ အောက်ဆုံးထပ်မှာထည့့်ထားတယ်
အေးတဲ့အခါ ယူခြုံဖို့မမေ့နဲ့အုန်း
အဝတ်တွေကို ချိတ်နဲ့ချိတ်ထား ပေးတယ် ရှင့် ရဲ့ ခြေအိပ်တွေ နဲ့ ခါးပတ်တွေ က ဘီရိုအလယ်ထပ် မှာနော် အတွင်းခံတွေ
လဲလျော်ထားပြီး အဝတ်ဘီဒို ဘယ်ဖက်ကအံဆွဲထဲမှာ လိပ်ပြီးစီထားတယ်နော်
ကျွန်မ မရှိတော့ ပေမဲ့ ဆရာပေးထားတဲ့ အစာ အိမ်ဆေး တွေ သောက်ဖို့မမေ့နဲ့အုန်း.
နောက်တစ်ခု ရှင်ကအိမ်သော့ခဏခဏမေ့တတ် ကျပျောက်တတ်လို့ကျွန်မ သော့အပိုတွေလုပ်ထားပြီး
ခြံစောင့်ဦးလေးကြီးအိမ်မှာအပ်ထားပေးတယ်နော်
မနက်အလုပ်သွားခါနီးရင် အိပ်ရာခေါင်းရင်းက ပြတင်းပေါက် ကိုပိတ်သွားဖို့မမေ့နဲ့အုန်း မိုးရွာ လို့မိုးပက်ရင် အိပ်ရာတွေစိုရွဲကုန်မယ်
ကျွန်မ ရှင်ကြိုက်တဲ့ ဆိတ်သားခြောက် နဲ့ဝက်သားခြောက်နေတစ်လှမ်း သားတွေ ၄, ၅ ပိသာလောက် လုပ်ထားပြီး
ကြောင်အိမ်ထဲမှာ အိပ်နဲ့ထည့်ထားခဲ့တယ် စားချင်တဲ့အခါဆီအိုးလေးတည်ပြီးကျော်စားလိုက်ယုံပဲ ပြီးတော့ဟင်းချိုမုန့်မပါ
ပဲရွာကဆုံဆီသန့်တွေနဲ့ ကြော်ထားတဲ့ဘာလချောင်ကြော်ပုလင်းတွေလဲ ကြောင်အိမ် ဒုတိယအဆင့်မှာရှိတယ်
တင့်ဆွေ တို့ နဲ့ ဘီယာမြည်းမပြစ် လိုက်နဲ့အုန်း
သူမ ရေးထားတဲ့စာလုံးတွေ က ကြောင်ခြစ်ထားသလိုပဲ မညီမညာနဲ့ လက်ရေးကလဲစုတ်ပြတ်သတ်နေတာပဲ ဒါပေမဲ့စာလုံးတိုင်းဟာ
သူမရဲ့ ဖြူစင်တဲ့စိတ်ထားအမှန် တွေဆိုတာ သူခံစားမိ လေတိုင်း နှလုံးသားထဲမှာတစစ်စစ်နဲ့နာကျင်လာတယ်
သူ ကြောင်အိမ် ထဲ ကဘာလချောင်ပုလင်းတွေထုတ်ကြည့်ပြီး…သူသာမာန်ဆင်းရဲသားငမွဲလေး ဘဝ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်၂၀ကတုန်းက
သူ့ကိုဒီလို ပဲ ဘာလချောင်ကြော်တွေ ကြော်ကျွေးခဲ့တုန်းက သူ ပျော်ရွင်ကြည်နူးခဲ့ရဖူးတယ်အဲ့ဒီတုန်းက ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ
သူမ ကိုပျော်ရွင်အောင်ထားရ မယ်လို့ သူ့ကိုယ် သူဂတိ ပေးခဲ့ဖူးတယ်
သူချက်ချင်းပဲ ကားမောင်းထွက်ပြီးသူ့မိန်းမ ကိုလိုက်ရှာတယ် နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ကားဂိတ်မှာ သူ့မိန်းမကို တွေ့တယ်
သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလဲချွေးတွေရွဲနစ်နေတာပဲ
သူ …မိန်းမကိုဒေါသနဲ့လှမ်းအော်တယ် ..နင်က ဘယ်ကိုသွားမလို့လဲ ငါအခုအလုပ်ကပြန်လာတာ တစ်နေကုန်ပင်ပန်းလာတာ
ထမင်းတောင်မစားရသေးဘူးအိမ်ရှင်မတာဝန်ဆိုတာ ဒီလိုပဲ လင်ကို ပစ်ထား ရသလား ? ငါနဲ့ခုချက်ချင်းအိမ်ပြန်လိုက်ခဲ့ …
သူ့ဇနီး လည်း မျက်ရည်တွေစီးကျလာ ယင်း ထိုင်ရာကထပြီးသူ့နောက်ကို တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ပဲလိုက်လာ ခဲ့တော့တယ် သူမ
မျက်နာမှာလည်း မျက်ရည်စတွေနဲ့ ..ပြုံးလာတယ်သူမ မသိတာက သူ့ရှေ့က စိုက်စိုက်နဲ့လျောက်နေနဲ့ သူယောက်ျား
ရဲ့ပါးမှာမျက်ရည်တွေစီးကျနေတယ်ဆိုတာပါပဲ
စောစောက ကားဂိတ်ကိုသူ ကားမောင်းလာတော့လမ်းမှာတစ်လမ်းလုံးသူစိုးရိမ်လာတာ သူမကိုပြန်ရှာ လို့မတွေ့တော့မှာကိုပဲ
အရမ်းကြောက်နေခဲ့တာပါသူဟာ သူ့ကိုယ်သူကြိမ်ဆဲမိတယ် ဘာလိုအဲ့လောက်တောင်အသုံးမကျတာလဲ ဘာမဟုတ်တဲ့ တစ်ခြားမိန်းမ
လှတာလေးနဲ့ပဲ သူ့ ကိုသိပ်ချစ်သိပ်ရိုသေပြီး သူနဲ့အတူ အေးအတူပူအမျှ နှစ်ပေါင်း၂၀ကျော်
အပင်ပန်းအဆင်းရဲအတူတူခံလာတဲ့မိန်းမကိုပစ်ပယ်ဖို့စဉ်းစားမိရတာလဲ ပေါ့ တကယ်ဆို သူမ ဟာ သူ့ဘဝရဲ့ ခွဲခွာမရတဲ့
ဘဝအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုပါပဲ ဆိုတာသူနားလည်သွားပါပြီ
ပျော်ရွင်မှု့ဆိုတာ ဘဏ်စာအုပ်ထဲက ငွေကြေးပမာဏပေါ်မှာမမူတည်ပါဘူး
ကိုယ်ချစ်တဲ့သူရဲ့အပြုံးပေါ်မှာတာမူတည်တာပါလွပ်လပ်မှု့ဆိုတာ လူတိုင်းအတွက်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်ကိုယ်ကသာရွေးချယ်မလားဆိုတာ
မူတည်သွားတာပါ
သင်သိရင် အေးချမ်းလိမ့်မယ်(Page)
